Przy ulicy Krasińskiego we Wrocławiu działa się Muzeum Poczty i Telekomunikacji. To jedyna placówka w Polsce gromadząca zbiory z zakresu historii poczty oraz telekomunikacji.
Dzieje muzeum to bogata przeszłość historyczna. Początki sięgają 1919 roku, kiedy to apel Ministerstwa Poczt i Telegrafów nawoływał do przekazywania pamiątek, dokumentów. Od tego czasu dary ludności sukcesywnie wzbogacały zbiory muzeum. Za oficjalną datę otwarcia uznaje się jednak 25 stycznia 1921 roku. Tego dnia otwarto pierwszą wystawę dla zwiedzających. Niestety zniszczenia po II wojnie światowej spowodowały, że szukano dla muzeum nowej siedziby, równie ważnej rangą, co stolica. Wybór padł na Wrocław i w roku 1956 przeniesiono zbiory do tego miasta. Z wielkim sukcesem, ponieważ muzeum odzyskało dawny blask w Gmachu Głównym Poczty przy ul. Krasińskiego 1.
Oprócz bogatych zasobów filatelistycznych posiadają liczne grafiki, projekty znaczków, zbiory sztuki użytkowej, projekty budynków pocztowych, ambulansów itp. Szczególnie cenne są odciski pieczęci, stemple, datowniki, rękopisy znanych osobistości, artystów. W Dziale Historii Poczty można zobaczyć sprzęt pocztowy, mundury, ikonografię, sztandary, medale, mapy pocztowe z 1711 i 1740 roku.
Dla zwiedzających udostępnione są dwie wystawy stałe. Wystawę ,,Telegraf i Telefon” tworzą aparaty Morse’a, stukawka telegraficzna, aparaty systemu Baudota, dalekopisy oraz zbiory telefoniczne (ok. 80 aparatów telefonicznych, 4 centrale telefoniczne oraz zegarynka). Tematyka drugiej wystawy ,,Sala Fonograficzna” wiąże się z działaniami podejmowanymi przez polskich konstruktorów po odzyskaniu niepodległości, np. Stanisława Manczarskiego czy Wilhelma Rotkiewicza. Ekspozycja stanowi przegląd zgromadzonych w muzeum urządzeń radiowych i telewizyjnych.
W Gmachu Poczty Głównej znajdują się różnorodne pomieszczenia: historyczna, 3 sale filatelistyczne, telekomunikacyjna, fonograficzna i dyliżansowa mieszcząca 3 wozy konne oraz zaplecze edukacyjne. Warto podkreślić, iż działalność instytucji to nie tylko ekspozycja zbiorów, ale liczne działania edukacyjne mające na celu krzewienie wiedzy z zakresu historii polski, poczty, telekomunikacji i filatelistyki. Najważniejszymi jej formami są między innymi zajęcia warsztatowe i konkursy plastyczne dla dzieci, jak również rozmaite imprezy, w tym – z udziałem dyliżansu. Muzeum uczestniczy w międzynarodowych akcjach, takich jak Noc Muzeów czy Europejskie Dni Dziedzictwa.
Odzwierciedleniem różnych form pracy placówki jest jej działalność wydawnicza. Do najważniejszych publikacji należą: katalogi naukowe zbiorów, roczniki muzealne, bibliografie, katalogi wystaw oraz monografie z dziedziny historii poczty i filatelistyki. Współpraca ze stowarzyszeniami filatelistycznymi oraz wieloma różnymi instytucjami kultury i nauki prowadzona jest głównie w zakresie wymiany informacji i wydawnictw,
wypożyczania wystaw i eksponatów, a także organizacji praktyk zawodowych i imprez plenerowych.
